وبلاگ آموزشی خبری کامپیوتر

1) Table :

جداول مهمترين عناصر سيستم های پايگاه داده هستند ، که برای ذخيره و نگهداری سازمان يافته اطلاعات مورد استفاده قرار می گيرند . Table ها دارای سطر و ستون هستند و توسط يک نام منحصر به فرد در سطح برنامه شناسايي می شوند .
به سطرهاي يک جدول رکورد ( Record ) و به هر يک از خانه های ستون يک جدول فيلد ( Field ) می گويند .
هر رکورد محجموعه ای از اطلاعات طبقه بندی شده درباره يک موجوديت خاص است و هر فيلد يکی از خصوصيات آن موجوديت را به همراه مقدار آن مشخص می کند .
موجوديت پديده ، شی يا فردی در محيط پايگاه داده است که می خواهيم اطلاعات مربوط به آن را نگهداری کنيم .
مثال : به طور مثال در محيط پايگاه داده دانشگاه ، انواع موجوديت ها عبارتند از : دانشجو ، درس ، استاد ، دانشکده و ... .

هر فيلد در بر گيرنده يک صفت و ويژگی برای موجوديت می باشد ، که دارای 2 جزء اصلی است :

1. اسم صفت خاصه : نام صفت مورد نظر را تعيين می کند . برای مثال فيلد نام ، نام خانوادگی ، شماره دانشجويي و ... در جدول اطلاعات مربوط به دانشجو .
2. مقدار صفت خاصه : در برگيرنده مقدار برای صفت مورد نظر است . برای مثال مقدار " احمد " به عنوان مقدار برای فيلد نام .

2 ) Query :

از Query برای ايجاد يک پرسش و جستجو در جدول و استخراج اطلاعات مورد نظر استفاده می شود . نتايج حاصل از يک Query در يک جدول موقت که دارای فيلد ها و سطر های واجد شرايط جستجو است ، نمايش داده می شود .
مثال : به عنوان مثال می خواهيم ، مشخصات دانشجويانی که در ترم دوم سال تحصيلی 85 - 86 موفق به گذارندن درس پايگاه داده شده اند را از جدول دانشجويان استخراج کنيم . برای اين منظور از يک Query استفاده می کنيم . عمده دستورات SQL برای ايجاد و مديريت Query استفاده می شوند . در مباحث بعدی کار با يک Query را بررسی می کنيم .

3 ) SQL Data Manipulation Language ( DML )a     زبان دستکاری اطلاعات SQL  :

اين بخش از دستورات SQL ، شامل دستوراتی برای به روز کردن ، ورود اطلاعات و يا حذف رکوردها در محيط پايگاه داده است . عمده دستئرات اين بخش عبارتند از :

• Select : برای استخراج اطلاعات از يک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد .
• Update : برای به روز کردن اطلاعات يک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد .
• Delete : برای حذف اطلاعات از يک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد .
• Insert : برای ورود اطلاعات به يک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد .

4 ) SQL Data Definition Language ( DDL )a     زبان تعريف اطلاعات SQL  :

اين قسمت شامل دستورات زبان SQL برای ايجاد يا حذف جداول از بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گيرد . از اين قسمت همچنين می توان برای تعريف انديس ها ، کليد واژه ها ، ايجاد ارتباط و پيوند بين جدول ها و يا ايجاد محدوديت های دسترسی استفاده می شود .
عمده دستورات اين بخش عبارتند از :

• Create Table : برای ايجاد يک جدول جديد به کار می رود .
• Alter Table : برای تغيير اطلاعات موجود در يک جدول به کار می رود .
• Drop Table : برای حذف يک يا چند جدول از بانک اطلاعاتی به کار می رود .
• ^* Create Index : برای ايجاد انديس يا کليد واژه در يک جدول به کار می رود .
• ^* Drop Index : برای حذف انديس يا کليد واژه در يک جدول به کار می رود .

^* تعريف انديس Index : انديس عبارتست از يک شماره که به هر يک از فيلدها در سطرهای يک جدول اختصاص داده می شود . انديس ها در پشت پرده جداول ايجاد شده و از ديد کاربر کاملا مخفی هستند . استفاده از انديس ها باعث می شود تا برنامه بتواند مقادير سطرهای مختلف را بر حسب مقدار يک فيلد و بر حسب شماره انديس آنها از کم به زياد يا بر عکس مرتب کند و در عمليات جستجو باعث بالا رفتن سرعت جستجو می شود .

|

امتیاز مطلب : 3

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: ساختار و اجزای مهم زبان SQL , ,